Big Bucks & Easy Money voor de 4e keer naar Bonaire.

Hoera, we mogen weer! In het volle besef dat als ik de woorden “traditie” en “vroeger” niet mocht gebruiken, er weinig van mijn blogs over zou blijven meld ik hier het heuglijke feit dat onze biënnale traditie op  Bonaire ook deze winter weer voor de deur staat. Net als vroeger…

2009

Dat feest begon in 2009. Een band waarvan ik de naam niet meer weet werd gevraagd daar te spelen en die konden niet. Vervolgens werd een bevriende muzikant gevraagd wiens naam ik maar niet zal noemen en die wilde niet (?!) en in derde instantie kwam men terecht bij een akoestisch duo uit Rotterdam. We zaten in het vliegtuig vóórdat je “Heeft Pinokkio houten ballen?” kon zeggen en hebben ons daar een dikke week lang in het zweet gewerkt. Niet alleen traden we op in Little Havanna maar ook begeleidden we een jamsessie met lokale muzikanten, werkten we keihard aan onze teint op het strand, netwerkten we enorm met plaatselijke ondernemers en musici, verkenden we het eiland en participeerden we in de popquiz.

Hier toonde Easy zijn superieure kennis over, nou ja, alles. En slechts licht geremd door de ignorantie van zijn collega sleepte hij direct de hoofdprijs binnen: Een speedboot voor een dag. Een paar autochtonen waar we intussen kennis mee hadden gemaakt toonden zich bereid het ding voor ons te besturen en ons uit te leggen hoe het zo’n beetje werkte. Eén van de twee was Jeroen Roevros, begenadigd zanger en gitarist ter plaatse en tussen neus en lippen door ook nog een van de beste kitesurfers van de wereld. Jeroen had zijn wakeboard meegenomen en dacht dat wij dat ook wel zouden kunnen. We hebben het geprobeerd en halverwege de zomer van 2010 was mijn ergste rugpijn over.

2011

Onze optredens vielen in goede aarde en ons werd bij het vertrek te verstaan gegeven dat we altijd welkom waren om dit weer te doen. Elk jaar naar de tropen is wat lastig en zou misschien zelfs wat saai kunnen worden dus werd het een tweejaarlijks gebeuren. Al snel werd de traditie toegevoegd dat wij het eiland met een geleende of gehuurde bus rondtoerden onder het zingen van het schitterende lied “Zuurkool met vette jus” van de onvolprezen Sjef van Oekel. Vraag me niet waarom, maar we hebben er (in 2013) zelfs een filmpje van gemaakt:

2013

In 2013 was Little Havanna intussen overgegaan naar onze nieuwe vrienden John en Erica en verbleven we niet meer in het Luxe Plaza hotel maar in het net opgeleverde guest house van deze twee geweldenaars. Het was de derde keer dat we optraden, snorkelden, jamden met de locals en heel veel met bootjes rond voeren. Onder andere langs het enorme cruise schip “The World”, waar mensen geen appartement huren, maar kopen! Voor een paar miljoen aanschaf en uiteraard een ton of zo onderhoud per jaar heb je je eigen appartement en kun je opstappen wanneer je maar wil.

Wij passeerden dit monster in een klein bokke-bokke-bokke dieselbootje, namen nog een polar biertje uit de koelbox, doken weer effies de oceaan in en voelden ons rijker dan alle miljonairs van “The World” bij elkaar.

2015

En nu is het 2015 en mogen we wederom terug naar dit schitterende eiland. Net nu het Holland wat beter weer wordt en op Bonaire regen wordt voorspeld, maar we slaan ons er manmoedig doorheen. We zullen uiteraard weer ons uiterste best doen om in het zweet ons aanschijns en tot we niet meer op de benen kunnen staan de clientèle van Little Havanna en Jibe City te entertainen en een voortzetting van deze prachtige traditie in 2017 veilig te stellen. Big Bucks & Easy Money zijn er klaar voor!